Ամպոտ սարեն ուրախ ձենով
Ջուր է գալիս, անցնում շենով։ Մի թուխ մանուկ դուրս է վազել, Ձեռքն ու երես պաղ լըվացել,Լըվացել է ձեռքն ու երես,
Ու դարձել է՝ խոսել էսպես. — Դու ո՞ր սարեն կուգաս ջըրի՛կ, Իմ պաղ ջըրիկ ու անուշիկ։ — Ես էն սարեն կուգամ մըթին,Որ հին ու նոր ձյունն է գլխին։
— Դու ո՞ր առուն կերթաս, ջըրի՛կ. Իմ պաղ ջըրիկ ու անուշիկ։ — Ես էն առուն կերթամ զվարթ, Ուր ափերն են շուշան ու վարդ։— Դու ո՞ր այգին կերթաս, ջըրի՛կ.
Իմ պաղ ջըրիկ ու անուշիկ։ — Ես էն այգին կերթամ դալար, Որ տերն է ժիր մեջն այգեպան։